مطلبی که از دیر باز ذهن بشر را به خود مشغول داشته این است که آیا غیر از کره زمین در کرات و آسمان‌های دیگر نیز موجودات زنده‌ای یافت می‌شوند، البته با توجه به وسعت و عظمت جهان آفرینش که همه دانشمندان در برابر آن کاملا شگفت زده هستند، با همه تحقیقات انجام شده از بزرگی و وسعت و تعداد کهکشان‏ها و ستارگان و کرات، هنوز اطلاعات دقیقی در دست ندارند.

برای مثال در کهکشان ما که یکی از میلیون‌ها کهکشان شناخته شده‌‍ است، بیش از 150000 میلیون ستاره ثابت شمرده شده که میان آن‏ها تعداد قابل توجهی ستاره شبیه خورشید ما وجود دارد. بنابراین با توجه به عظمت عالم آفرینش، بعید است که حیات و زیست، مخصوص کره ما باشد و کرات دیگر از موجودات زنده، بی بهره باشند.

کما اینکه خداوند متعال در قرآن مجید با بیانی روشن به موجودات زنده در آسمان‏ها تصریح می‏کند و در توصیف قدرت خدا در آیه 29 سوره شوری می‏‌فرماید: "و از آیات او است آفرینش آسمان‏ها و زمین و آن چه از جنبندگان در آن‏ها گسترش داده است".

همچنین در آیه93 سوره مریم با صراحت می‌فرماید: "تمام کسانی که در آسمان‏ها و زمین‏ها می‏باشند، بنده او هستند".

بعد از این مطلب، در آیه 94 همین سوره فرموده‌ است: "خداوند همه آن‏ها را شمارش کرده و به دقت شمرده‌ است".

پس در نتیجه کاملاً منطقی و طبیعی است که فرد موحد و خداشناس که آفرینش تمام جهان را از روی حکمت خداوندی دانسته و بر این اساس حیات و زیست را تنها مخصوص کره زمین نداند؛ چون کاملاً بعید به نظر می‏رسد که در میلیاردها ستاره هیچ کدام جز کره زمین مسکونی نباشد و همه حکم بیابان‏های خشک و خالی و خاموش را داشته باشند و موجود زنده‏‌ای، مطلقاً در هیچ یک دیده نشود.

ولیکن برخی کیهان شناسان، احتمال وجود حیات در دیگر سیارات منظومه شمسی را بسیار ضعیف می‌دانند، چون اعتقاد دارند عطارد و زهره بسیار سوزان و خفه کننده و مریخ سرد و مشتری و زحل در "امونیک" و "متان" غوطه‏‌ورند، ولیکن احتمال دارد این نوع داوری‏ها درباره کرات منظومه شمسی نیز چندان منطقی نباشد، چون ممکن است اگر خود را در یکی از این سیارات قرار دهیم، درباره زمین می‏گوییم: زمین از گاز کشنده، اکسیژن احاطه شده است و نمی‏توانیم بفهمیم که چگونه ساختمان بدن انسان با اکسیژن سازگاری دارد.

کاملاً مشخص است که علم تجربی نمی‏‌تواند در مورد وجود موجودات زنده در آسمان‏ها و کرات دیگر نظر قطعی و یقینی اظهار نماید، هرچند که ممکن است در آینده نتایج بهتری بدست آید چون که دانش‌‏های بشری در حال پیشرفت و تغییر و تکامل دائمی است.

ولیکن از متون دینی و آموزه‌های وحیانی از جمله آیات قرآن می‏‌توان استنباط کرد که موجودات دیگر در آسمان‏ها و چه بسا در کرات دیگر وجود دارند، امّا این که همانند انسان‏ها باشند و یا حتی موجودات دارای شعور باشند و خلاصه اینکه نوع و کیفیت آنها برای ما معلوم نیست، هرچند که وجود آنها از نظر آموزه‌های وحیانی قطعی است کما اینکه پژوهش‌های تجربی و علمی نمی‌‏تواند وجود آن را نفی کند.