حتماً تا حالا تجربه كرده اید كه وقتى شما و اهل خانواده منتظر آمدن يك مهمان عزيز مى شويد، چه حالى داريد. خانه را خوب مرتّب مى كنيد، حياط را جارو مى زنيد، غذاى خوشمزه اى مى پزيد، لباس مرتّبى مى پوشيد و وقتى همه چيز آماده شد، چشم به در خانه مى دوزيد و مشتاقانه به انتظار آمدن مهمان خود مى نشينيد

منتظر امام  زمان(عليه السلام)بودن هم همين طور است. كسى كه در انتظار حضرت مهدى(عليه السلام)باشد، خودش را براى آمدن آن حضرت و خدمت به آن بزرگوار آماده مى كند. خانه دلش را از حسادت و كينه پاك مى سازد، رفتارهاى زشتى مثل دروغگويى و غيبت و ظلم را كنار مى گذارد

خودش را با انجام كارهاى خوبى مثل نماز خواندن و مهربانى با ديگران آراسته مى نمايد و از هر كارى كه امام زمان بدش مى آيد، دورى مى جويد. اين است معناى واقعى انتظار كه رسول خدا آن را بهترين عبادت معرّفى كرده و حضرت صادق(عليه السلام)آن را به سربازى پيامبر(صلىالله عليه وآله وسلم)تشبيه كرده است

از يك نظر شايد بتوان گفت كه منتظر حضرت مهدى(عليه السلام)بودن، يعنى آن كه قرآن را برنامه زندگى خود سازيم و آيه ـ آيه آن را سرمشق خود قرار دهيم

منبع:پاسخگوئی به نامه های انتشار یافته توسط مركز فرهنگ و معارف قرآن وابسته به دفترتبليغات حوزه علمیه قم